Οι χώρες μπαίνουν στον πειρασμό να εγκαταλείψουν τις ευρωπαϊκό νόμισμα αντιμετωπίζουν σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια, λέει ο Barry Eichengreen.

Εάν η τρέχουσα πιστωτική κρίση είναι το πιο σοβαρό οικονομικό σοκ για να χτυπήσει την παγκόσμια οικονομία 80 χρόνια, τότε είναι σίγουρα το πιο σοβαρό πρόβλημα για την αντιμετώπιση της ζώνης του ευρώ στην εναρκτήρια δεκαετία του. Είναι ακριβώς το είδος των "ασύμμετρων σοκ", προειδοποίησε στις αρχές της ευρω-σκεπτικιστές και τονίζεται από τη θεωρία των άριστων νομισματικών περιοχών.

Υποχρεώσεις της Συνθήκης

Από εκεί και πέρα, μια χώρα που εγκατέλειψε μονομερώς το ευρώ για να "κλέψουν" ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα θα έθετε σε κίνδυνο το καθεστώς της ως μέλος με καλή υπόληψη της ΕΕ. Δεν θα ήταν ευπρόσδεκτη στο τραπέζι, όπου συζητούνται οι πολιτικές της ΕΕ. Η Συνθήκη της Λισαβόνας (ομολογουμένως ακόμη να επικυρωθεί) περιέχει μια ρήτρα σύμφωνα με την οποία οι χώρες μπορούν να βγείτε από το νοητό της ΕΕ. Αλλά δεν υπάρχει ρήτρα σχετικά με την έξοδο από το ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι ότι, για να τερματιστεί το ευρώ η χώρα θα πρέπει επίσης να εγκαταλείψει την ΕΕ, αυτόν τον τρόπο την κατάργηση της όλο το φάσμα των υποχρεώσεων της συνθήκης για τα υπόλοιπα κράτη μέλη της.

Θα ήταν εύκολο για ένα κοινοβούλιο ή συνέδριο για να περάσει ένα νόμο που επιβάλλει ότι το κράτος και άλλοι εργοδότες θα πληρώνουν στο εξής οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στο νέο εθνικό νόμισμα. Αλλά με τους μισθούς και άλλα εισοδήματα της Εταιρείας μετατραπεί σε εθνικό νόμισμα αυτής, θα καταστεί αναγκαίο να επαναπροσδιορίσει τις υποθήκες και τα χρέη πιστωτικών καρτών των κατοίκων σε εθνικό νόμισμα καθώς και. Υποτίμηση του νομίσματος θα είχε άλλως δυσμενείς επιπτώσεις στον ισολογισμό για τα νοικοκυριά, οδηγώντας σε οικονομική δυσχέρεια και πτωχεύσεις.

Αλλά με ενυπόθηκα δάνεια και άλλα περιουσιακά στοιχεία τράπεζα επανεκφράζεται, τραπεζικές καταθέσεις και άλλα στοιχεία της λογιστικής τράπεζα ισορροπία θα πρέπει να μετατραπεί και να αποφευχθεί η αποσταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα. Με τα έσοδα της κυβέρνησης μετατραπεί σε εθνικό νόμισμα, όχι μόνο τους μισθούς στο δημόσιο τομέα και τις συντάξεις, αλλά και άλλα στοιχεία παθητικού του Δημοσίου, κυρίως το δημόσιο χρέος, θα πρέπει να μετατραπεί για την πρόληψη επιπτώσεις στον ισολογισμό από την καταστροφή οικονομική θέση της κυβέρνησης.